Coraz więcej rodzin zamiast klasycznego pochówku wybiera kremację. Czasem bywa to podyktowane wolą zmarłego, czasem względami ekologicznymi, a czasem wygodą – utrzymanie miejsca w niszy na urny jest bowiem łatwiejsze niż utrzymanie okazałego nagrobka. Co warto wiedzieć, zanim podejmie się decyzję o kremacji?
Kremacja – co to? Na czym polega? Czy Kościół katolicki ją akceptuje?
Kremacja to forma pochówku, która polega na spaleniu ciała w specjalnym piecu kremacyjnym. Zwłoki trafiają do niego w tekturowej, wiklinowej bądź drewnianej trumnie i są poddawane działaniu bardzo wysokiej temperatury, sięgającej nawet 1200 st. Celsjusza.
Zanim jednak do tego dojdzie, bliscy mają szansę pożegnać się ze zmarłym – ciało jest eksponowane w otwartej lub zamkniętej trumnie w sali ceremonialnej domu pogrzebowego. Rodzina i przyjaciele mogą wówczas uczcić pamięć zmarłego na różne sposoby, np. modląc się, wygłaszając krótkie przemowy czy też oglądając wspólne zdjęcia.
Sam proces spopielania zwłok trwa około dwóch godzin i jest kontrolowany przez system komputerowy. Dzięki temu w komorze spalania zawsze panują optymalne warunki. W następnym etapie prochy są studzone i umieszczane w specjalnym worku, który jest opisany danymi osobowymi zmarłego. Worek trafia do wybranej przez rodzinę urny, którą szczelnie się zamyka, tak aby jej ponowne otwarcie było niemożliwe. Na koniec urna jest składana na ręce bliskich (lub wręczana pracownikowi zakładu pogrzebowego) wraz ze świadectwem kremacji.
Po kremacji przychodzi czas na pogrzeb. Może on mieć formułę świecką lub katolicką – Kościół katolicki w pełni bowiem akceptuje kremację jako formę pochówku. Uroczystości są kontynuowane na cmentarzu, a urna może zostać złożona albo w grobie, albo kolumbarium – niszy wykonanej w ścianie pamięci znajdującej się na cmentarzu.
Jakie formalności wiążą się z kremacją?
Zanim dojdzie do kremacji, do krematorium trzeba dostarczyć komplet dokumentów. Wśród wymaganych pozycji wymienia się m.in.:
- zezwolenie na kremację, które wystawia najbliższy członek rodziny lub osoba organizująca pogrzeb,
- akt zgonu lub jego skrócony odpis,
- decyzję uzyskaną od Sanepidu – w przypadku kremacji szczątków po ekshumacji.
W skompletowaniu niezbędnych dokumentów pomoże profesjonalna firma pogrzebowa. Na życzenie rodziny zajmie się ona również wszelkimi szczegółami wiążącymi się z organizacją kremacji, w tym m.in. ustaleniem terminu spopielenia zwłok czy też przewiezieniem ciała do krematorium. Po spopieleniu zwłok bliscy rodziny otrzymają świadectwo kremacji.
Kremacja – o czym jeszcze pamiętać?
Kremacja to forma pochówku, na którą decyduje się coraz więcej rodzin w Polsce. Przemawiają za tym zarówno względy ekonomiczne, jak i ekologiczne. O czym jeszcze warto pamiętać, decydując się na kremację?
- W kremacji może uczestniczyć rodzina. Wówczas obserwuje ona, jak trumna z ciałem jest umieszczana w piecu kremacyjnych. Spopielenie może też odbywać się bez świadków.
- W trumnie nie wolno umieszczać żadnych przedmiotów, w tym zwłaszcza urządzeń metalowych i wykonanych z tworzyw sztucznych, zabawek, telefonów komórkowych, książek czy też butelek z płynną zawartością. Jeżeli zmarła osoba miała rozrusznik serca, zakład pogrzebowy usuwa go.
- Kremacja jest tańszą formą pochówku niż pogrzeb tradycyjny, przy czym jest to zawsze kwestia indywidualna. Na ostateczny koszt pochówku składa się bowiem wiele czynników, nie tylko cena samego procesu spopielania zwłok. Wpływ ma na to też rodzaj trumny i urny oraz koszt wykupu miejsca w kolumbarium.
- W przypadku kremacji również można ubiegać się zasiłek pogrzebowy. Świadczenie to jest udzielane przez ZUS lub KRUS.
- W Polsce zakazane jest rozsypanie prochów oraz trzymanie urny poza cmentarzem, np. w domu.
Kremacja to coraz częściej wybierana forma pochówku. Dzięki staraniom rodziny oraz pracowników domu pogrzebowego i krematorium może ona mieć równie uroczystą formułę co pogrzeb tradycyjny. Pozwala oddać hołd zmarłemu i uczcić pamięć o nim.